Op de malinese camping, en een stap vooruit twee achteruit...en gewoontes..

De laatste 3 nachten in Segou was het zo warm dat we de matras buiten hebben gelegd, matje eronder, muskietennet er overheen en slapen maar..heerlijk, frisse lucht(tenminste als ze geen afval aan het verbranden zijn) en het concert van vele kikkers en krekels. De 2e nacht volgde bijna iedereen op het erf ons voorbeeld maar nog geen 10 min later ging het heel hard waaien, en volgde er een stortbui, dus moesten we weer naar binnen vluchten. Daarvoor grapte ik tegen Thierno, we zitten op de malinese camping...(die zijn hier dus niet.) Ik hielp de kinderen van de buren want de ouders bleven gewoon doorslapen, ze laten kinderen hier soms wel aan hun lot over..Maar buiten slapen blijft heerlijk....We hadden weer een probleem, Thierno heeft nog een huis in Pelengana, een wijk van Segou, dit is het tweede huis wat hij bouwde al lang geleden. Vorig jaar hebben we besloten het te verhuren via een immobilaire,(soort verhuurkantoor) dachten dat het dan beter zou gaan..We hadden ook alweer voor de tweede of derde keer bomen gepland, en gevraagd of ze daar voor wilden zorgen, de huurders dus. De een na laatste dag in Segou gingen we kijken met de man van de immo en toen bleek dat alle bomen dood waren die we gepland hadden en dat ze een boom die Thiero 4 jaar geleden had gepland hadden omgekapt om daar een schapenhok te maken. Ook stonden er 4 schapen op het erf. De huurder had het aan de immo gevraagd,en die had gezegd dat het goed was.. maar geen toestemming aan ons of de zus van Thierno. We hadden het zo mooi achtergelaten, maar de mensen hier hebben totaal geen zorg voor bomen of planten, of het huis. We waren echt woedend op de 'immo' en de huurder. Het is ongelooflijk demotiverend dit soort dingen. Thierno wou het eerst per telefoon afhandelen, maar ik geloof toch dat als je iemand 'face tot face' confronteert met zijn gedrag dat dat meer naar binnen komt. We hadden een gesprek met hem en de zus van Thierno, Haoussatou. Ik heb mijn hart kunnen luchten, en hem gevraagd waarom hij geen toestemming had gevraagd voor zoiets ingrijpends, maar hij stamelde dat er termieten bij de boom zaten en dat ze hem daarom hadden omgekapt.(niet waar, hij zat gewoon te liegen). Ook vroeg ik hem hoeveel keer hij was gaan kijken, 1 of 2 of misschien wel helemaal niet. Hij heeft gewoon de huur geind, met een bedrag voor hem, wat de huurder is komen betalen op zijn kantoor. Lekker makkelijk, zoals zoveel, vooral de mannen hier proberen zo geld te verdienen. Om een lang verhaal kort te houden..hij zei dat hij zijn lesje had geleerd. We geven ze nog een kans, we gaan weer nieuwe bomen planten, als er een dood gaat, gaan zij eruit!! Het blijft moeilijk dit soort dingen, en je moet soms hard zijn, maar zijn we niet altijd. Daarna terug naar Bamako, iedereen was blij ons weer te zien. Ja ik woon nu echt in een Malinese familie. De dochters van Thierno zijn hier, een nichtje logeert hier tijdens de lange vakantie, haar broer, en de moeder van Thierno die niet meer voor zichzelf kan zorgen, en ibrahim(neef) die de buitenmuur gaat stukken Wij hebben wel een heerlijk grote slaapkamer en aansluitende badkamer, want natuurlijk moet ik erg wennen aan zoveel mensen om me heen. Gelukkig gaat iedereen erg zijn eigen gang, maar we eten wel gezellig samen. Van de week was Haoussatou mijn schoonzus er ook, omdat er hier nog een ander probleem opgelost moest worden..maar daarover later meer. Zoals ik al eerder schreef doen de jongeren hier heel veel voor de ouderen.(zoals ik...) water putten mag ik niet zelf doen als oumou, of 'la mere'( zo heet het nichtje) in de buurt zijn. Zij koken ook voor het middageten, om de beurt, en de mannen die doen echt niks in het huishouden, en worden bediend. Een beetje zoals bij ons 50 jaar geleden, en daar heb ik soms, vaak wel moeite mee. Maar ja die dingen zijn niet een twee drie te veranderen.. Ik moet wel zeggen dat ik het heel fijn vind,(dat zij koken) want wij zijn ook de hele dag aan het werk. We hebben bijna alle ramen aan de binnenkant geverfd, en er moeten nog 2 wanden. ook heb ik gordijnen genaaid voor de slaapkamer en de woonkamer.Verder wordt de garage verlengd,(de auto staat nu niet droog) is onze wasbak buiten betegeld, en worden de buitenmuren gestuct. Dat laatste door Ibrahim, die vorig jaar ook al onze tegels heeft gelegd. We komen dus niet van de stuc/cement af..jammergenoeg.

Deze week zijn we ook gaan kijken bij het sociale woningproject hier in de buurt, waar ze ook 15 woningen gaan bouwen met de leemstennen die wij gaan gebruiken voor ons huis in Dialabougou. Ze worden gebouwd in Attbougou, een wijk gebouwd voor mensen met weinig geld, geïnitieerd door de vorige president.(Att is de afkorting van zijn naam, amadou toumani toure) Het is een grote wijk met allemaal dezelfde cementen woningen,(beetje saai) met een klein erf. Ik hoorde echter dat er een aantal is ingepikt door mensen met veel geld..dat kun je dan goed zien, er komen verdiepingen op en ineens is het een soort 'villa'.

Jammergenoeg hebben ze alleen nog maar de stenen gemaakt, en waren ze aan het wachten op een plek in de wijk waar ze konden bouwen. Het werd niet duidelijk wanneer ze konden beginnen. Er waren alleen een paar gardiens (bewakers) toen wij gingen kijken. Het was wel leuk om alle stenen en de machine(uit nederland) te zien. De machine is mobiel, die kan zo achter een auto gehangen worden, en ze doen er de leem, water en een klein beetje cement in en dan komen de stenen er aan de andere kant weer uit. We hebben binnenkort een afspraak met Amatique, de contactpersoon, misschien kunnen we hem overhalen tussendoor naar ons te gaan..Als dat niet gaat komen ze waarschijnlijk pas over 4 of 5 maanden als ze klaar zijn. Gelukkig gaan wij pas volgend jaar bouwen, maar hoe kun je nu iets plannen hier??? Het is soms erg frustrerend maar je moet het er mee doen.Jammergenoeg niet gevraagd hoeveel stenen ze kunnen maken per dag, dat is belangrijk want dan weten we hoe het duurt om bij ons 30.000 stenen te maken..

Verder is het nu een heerlijke temperatuur, niet te warm en zo nu en dan een bui, nu ja een stortregen.(het is dus de regentijd hier) Alles groeit en bloeit, ik heb hier weer het een en ander gezaaid, rucola, augurk, andijvie, tomaten, en pepertjes. Ook de vijg heeft blaadjes gekregen, we hadden een takje afgeknipt van mijn boompje in Amsterdam. Langzamerhand begint het huis af te raken, steeds een beetje meer luxe..Alle elektriciteit is nu klaar, en de stopcontacten en schakelaars geplaatst, zelfs een stopcontact buiten..Als er steeds wat meer bij komt ga je dingen echt waarderen.(die in nederland als vanzelfsprekend zijn. We hebben alleen nog geen kraan, maar die mis ik niet. Het putwater is heerlijk zacht, en ik zuiver het in een waterzak die ik in de zon leg, geweldig systeem, slechts 3 uurtjes en alle microben en andere slechte zaken zijn eruit.Alleen de wifi laat nog te wensen over, en we konden bijna de hele week niet op Facebook, nog steeds niet trouwens. Ook heerlijk om bijna de hele dag buiten te zijn, dit i.t.t Nederland.. en ik voel me heel relaxed.

Over 2 weken is het alweer tabaski(offerfeest), niet mijn favoriete feest,(vanwege alle dode schapen) maar voor de Malinesen erg belangrijk, zo ook voor Thierno. Ik heb een mooi pakje(een panje(rok) en een blouse) laten maken van een stof die Haoussatou voor me heeft gemaakt.Ik ben benieuwd, het is al meerdere keren mis gegaan met de tailleurs hier, niet goed gemaakt, slordig, zelfs een keer was mijn hele stof verdwenen. De tailleur is hier in de wijk en deze keer heeft ze al mijn maten goed gemeten dus ik heb iets meer vertrouwen, je vals a voir demain. We hebben nog een maand hier en er komen vast nog meer avonturen( en problemen die dan weer opgelost dienen te worden) maar we krijgen steeds meer ervaring en mensenkennis....

Oja nog even over de gewoontes..ik probeer iedereen hier in huis van de plastic zakjes af te krijgen, maar dat is heel moeilijk. s'morgens wordt er brood gekocht, daarna groentes en vlees voor het middageten en daarna voor het avondeten.(zeker 5 a 6 tasjes per dag) Elke keer voor alles weer z'on zwart plastic tasje.. Dus heb ik een katoenen broodzakje en een boodschappentas voor de andere dingen. Oumou en La mere gaan vaak de boodschappen doen, maar ook vaak vergeten ze dan de tas, en komen weer met plastic. Ik heb duidelijk gemaakt hoe belangrijk ik dat vind, maar zij denken niet over het milieu, of dat hun land vervuilt raakt. Nu ja ze zijn nog jong. Ik moet zeggen dat ze wel hun best doen, maar gewoontes zijn niet makkelijk te veranderen. Ook als ik iets ga kopen dan pakt de verkoper automatisch het tasje, ook al heb ik gezegd dat ik het niet wil. Ja gewoontes zijn moeilijk af te leren.(ook die van mij trouwens, maar misschien op andere gebieden..)