veel schapen, offerfeest en de afrikaanse familie

In aanloop naar het offerfeest zie je overal schapen, op bussen, brommers in kofferbakken, overal waar er maar een in of op past. Ik had echt medelijden met hen, ze laten zich heel gewillig meenemen, sleuren. Waarschijnlijk worden er in Mali alleen al 10 miljoen schapen gedood tijdens het offerfeest. Als je de middelen hebt moet je een schaap kopen. Zo ook Thierno een voor zichzelf en een voor zijn moeder. Dat is algauw z'on € 150, ik zei nog kan een schaap niet volstaan?.. Nee twee, en we namen ze mee vanuit Segou, een beetje goedkoper. Een kleine en een grote, met onze bagage en Haoussatou de dochter van Thierno die met ons meereed. Ik zei nog dat gaat nooit..dan doen we de schapen op het dak zei Thierno, het werd de bagage op het dak, en gelukkig hoefde het tweede schaap niet mee, omdat de broer van Thierno, Solo ook een schaap had gekocht voor Ina(moeder). Iedereen bereid zich voor op het feest door prachtige kleren te kopen, en de haren in te vlechten met kralen(de kinderen) of van nephaar te voorzien.(de ouderen) Bij elk nieuw feest bijna een nieuw kapsel, en dat nephaar is allemaal van plastic en dat wordt allemaal weer weggegooid, heel wat plastic dus..Oumou de dochter van Thierno heeft nu al haar 4e kapsel, rood, blond, lang, korter. Jammer dat ik ze niet allemaal gefotografeerd heb, haar haar naturel is vrij kort, en ik geloof ik dat nog het mooist vind. Maar goed de voorbereiding..ik had ook nog een stof(basin genaamd) die de zus van Thierno een jaar geleden voor me had gemaakt.(heel mooi een soort tye dye, maar dan genaaid) Nog een keer geprobeerd bij een andere kleermaker hier in Niamana. Ik heb al z'on 4 x keer eerder geprobeerd hier kleren te laten maken, maar dat ging vaak fout. Niet goed of slordig gemaakt, en een keer was de tailleur zelfs mijn stof kwijt. Deze keer leek goed te gaan, maar ik liet me toch weer in de luren leggen. Als het warm is kan ik niet zo goed nadenken, en vergeet ik van alles. Zoals de prijs, ze vroeg CFA 15.000( € 22,50) en ik heb afgedongen naar CFA12.500, maar ook dat was teveel voor hier.(maar omdat ik een domme toebab (blanke) ben dacht ze meer te kunnen vragen) Er zou wat borduurwerk aankomen, maar dat was heel simpel. Rokia de zus van Thierno e.a zeiden dat het veel te veel was, het bedrag, moest hoogstens 7000 CFA zijn, de helft dus. We zijn terug gegaan om verhaal te halen, maar ze zei dat het ook het model was  waarvoor betaald moest worden. Het model kwam dus gewoon uit een tijdschrift, en de panje(rok) en blouse waren ook niet echt goed gemaakt.. Misschien weet ik het nu voor een volgende keer, of misschien komt er geen volgende keer meer.. Ook Thierno, zijn dochters en la mere(nichtje) lieten allemaal nieuwe kleren maken. La mere en Oumou allebei dezelfde jurk van dezelfde stof, die ze misschien een half uur aan hebben gehad op de dag zelf. Het leek alleen om te laten zien aan anderen en op Facebook te zetten, daarna ging de jurk weer uit. Bij mij trouwens ook vrij snel, want basin is best warm en je doet niet veel in z'on gewaad... De mensen vonden het trouwens prachtig, mij te zien in malinese kleren en een foullard (hoofddoek) Het feest stelt trouwens niet veel voor..de mannen gaan naar de moskee, het schaap wordt geslacht, de vrouwen zijn de hele dag bezig om alles te verwerken. Alles wordt gebruikt, zelfs de kop, ik vond het best moeilijk om er zo dichtbij te zijn, ik bedoel het slachten(wat op het erf gebeurde) waarna het schaap in boom werd gehangen en gevild. Ik moest mezelf dwingen om te kijken, vond het ook raar om me te verstoppen in mijn kamer. Het blijft een naar gezicht, maar ik moest ook denken aan dat je in Nederland vlees koopt en nooit wordt geconfronteerd met de slacht, terwijl dat denk ik nog veel erger is als hier. Hier eten de mensen weinig vlees, een paar stukjes in de saus, en tijdens het offerfeest. En dan is het ineens wel heel veel.. ik heb een paar stukjes gegeten en daarna niet meer, kon geen vlees meer zien..Verder was het feest een beetje thuis hangen, naar de buren om ze een fijn feest te wensen, eten, en veel foto's maken van elkaar in mooie kledij. Rokia(de zus) was hier voor het feest, en heeft veel geholpen en gekookt. Het huis was een volle bak, want balla(haar zoon) was mee en de bonne(dienstmeisje) die werkelijk alles doet. (voor heel weinig geld) Als ik niet uitkijk wordt ook alles voor mij gedaan, (omdat ik ouder ben) zoals water putten, de was, zelfs de volle emmer naar mijn badkamer brengen. Ik kan er niet goed tegen..ik wil het zelf doen, en ik vind het ook niet goed dat de bonne alles doet. Ook moet ik erg wennen aan al die mensen in huis, en het bezoek dat dan ook nog op zondag komt. Ik merk territoriale driften bij mezelf, en heb het gevoel dat het huis is overgenomen..en je kan familie er niet zomaar uitzetten..familie mag altijd komen en zolang blijven als ze willen. Ik wil zo nu en dan alleen zijn en in mijn eigen sfeer. Dit staat haaks op de malinese familie, dus gister had ik een moeilijke dag..De mensen hier snappen er niet veel van, het is toch goed en gezellig om steeds onder mensen te zijn.. Gelukkig is Dialabougou, waar ons land is en straks ons huis niet zo aantrekkelijk omdat het het platte land is.(laten we dat hopen). Nog een kleine twee weken en dan gaan we weer naar een andere wereld. Het is dubbel, ik vind het gezellig met de familie, maar wil ook mijn privacy. 

In Segou hebben we eindelijk Amatique(die de leemstenen maakt en verkoopt) ontmoet, die onderweg was naar Bamako. De bouw van de huizen begint nu pas en is waarschijnlijk pas over 4 maanden klaar. Hij zei dat ze in dec/jan naar ons toe kunnen komen met de machine om de stenen te maken. Het is jammer dat het nu niet kan, ook omdat het nog regentijd is, en dat is niet zo goed voor de stenen. Aan de andere kant is het wel goed, want het geld gaat hard, en we hebben alweer veel aan andere dingen betaald. We zijn er dus niet bij als de stenen gemaakt worden maar gaan iemand zoeken die alles een beetje begeleid en controleert. Ik ben benieuwd, maar gelukkig hebben we de tijd omdat we pas volgend jaar willen bouwen. Dat gaan ook mansons doen die opgeleid zijn om met deze stenen te werken. 

Het huis hier is bijna klaar op de tegels in de tuin na, de keuken en het verven van de buitenkant. We hebben alles geverfd wat nog moest en Ibrahim is de tuinmuur aan het stucen. Dit huis willen we in de toekomst verhuren, maar eerst wonen de dochters en moeder van thierno hier nog.

In Segou hebben we nu een gardien, een jongen uit San die voor ons het terrein gaat bewaken en de bomen verzorgen en water geven. We hopen het hele jaar, hij kwam nl niet heel betrouwbaar over, had het meteen over salarisverhoging de eerste dag en dat hij naar de goudmijnen wilde.We hebben hem heel duidelijk gemaakt dat we iemand willen voor een tenminste een jaar, en als hij het dan goed doet krijgt hij extra geld(niet van te voren)Hij heeft ermee ingestemd, water geven is vooral erg belangrijk in de hete periode, maart, april, mei. als ze goed water krijgen kunnen ze erg snel groeien. Nu gaan ze nog veel te langzaam.. we hebben nu bijna 100 bomen gepland, en hopen dat het nu beter zal gaan, maar we zullen zien..

Ook hebben we weer, voor de derde keer bomen gepland bij Thierno's huis in Segou. Dit huis heeft hij al lang geleden gebouwd en het is dus verhuurd via een immobilaire(verhuurbedrijf) De huurder had een boom omgehakt en de andere dood laten gaan. Van de citroenboom had hij enkele takken afgehakt. ik merkte dat ik nog steeds heel boos was, en toen de man thuis kwam heb ik hem dat goed laten merken. Hij wist niet waarom hij de boom had omgehakt, tja er waren termieten, en de takken van citroenboom waren zo droog.. Praatjes, maar ik herken die mensen nu die draaien en verdraaien. Ik zei dat het niet zijn boom was en dat hij geen recht had om er iets mee te doen. Hij excuseerde zich, maar ik vond dat wel heel makkelijk. Hij moet een schade vergoeding betalen en als er een boom dood gaat, moeten ze allebei weg, de immo dus. Vond dat wel een goede maatregel, maar het is de vraag of ze er iets van leren voor de volgende keer..

Dit is waarschijnlijk het laatste reisverslag, we gaan nog 1 keer naar Segou, hier nog een paar laatste dingetjes en dan weer naar een andere wereld, waar wel lekker kaas en goed bruin brood zijn..(en privacy)waar ik me erg op verheug......