14 emmers verf later, tegels gelegd en vechten tegen 'windmolens'.

We zijn sinds dinsdag in Segou, het is enorm aan het waaien en bliksemen, maar de regen wil nog niet echt komen.(een uurtje later kwam het in bakken) Afgelopen dagen was het warm, en daarom hebben we vanmorgen alle bomen op ons terrein water gegeven, het zijn er nu z'on 75 en we hebben ook de bramen die ik uit Nederland had meegenomen gepland. Ze waren in een bakje al flink gegroeid en ik hoop dat ze het redden. De bomen doen het goed, maar hebben in het droge seizoen te weinig water gehad, als ze dat wel hadden gehad dan waren ze nu 2 x zo groot. Degene die het zou doen heeft het niet erg goed gedaan..Nu zijn we van plan een gastenkamer te bouwen waar ondertussen een 'gardien'(bewaker kan wonen die ze water geeft en een beetje op alles past. De afgelopen 3 weken keihard gewerkt, Thierno en ik hebben bijna alle muren geverfd, en de plafonds(heel zwaar, heeft Thierno gedaan) en Ibrahim, de neef van Thierno heeft de tegels gelegd. Het is wonderbaarlijk hoe licht ons huis is geworden. Elke muur moest 2 couches, dus we hebben heel wat m2 afgelegd, ik denk toch wel z'on 500 of meer. We hebben er dus 14 emmers verf opgesmeerd. Best moeilijk want we hadden geen steiger, geen trap en geen handige verfbakjes. Wel rollers en stokken en een olievat, en de ijzeren deksel van een 2 pitsgastoestel gebruikt om 'uit' te rollen.(je wordt vanzelf inventief hier, zoals veel anderen) Als je het laat doen dan kost het 10.000 cfa!(15 euro) per emmer, dus veel geld bespaard en waarschijnlijk ook veel ergernis.. Nu dus allebei erg moe en ook een beetje een schilderarm, maar wel heel trots op het resultaat. Ibrahim heeft ook keihard gewerkt, en bij ons gelogeerd, omdat hij vrij ver weg woont. Hij heeft het als een van de weinigen goed gedaan en met heel veel zorg, en ook elke keer schoongemaakt als hij klaar was..Een van mijn frustratiepunten..de mensen doen iets, vaak met cement, of moeten iets uithakken voor de electriciteit en laten dan alle troep liggen. Ik ben vaak op tilt geslagen de afgelopen tijd..moeilijk om je kalmte te bewaren. Veel dingen duren 2 of 3 x zo lang hier, of moeten weer over omdat mensen het niet goed doen. Ook veel andere dingen leveren stress en frustratie op, zoals mijn koffer. De bagage kwam dus een week later en mijn koffer was beschadigd, grote scheur en onderkant kapot) We hebben dus een declaratie ingevuld en daarmee naar het kantoor van Tunisair in Bamako gegaan. Meneer Sanoga nam mijn koffer en zei dat hij eerst ging proberen die te laten repareren, als het niet goed was zou ik geld krijgen. Hij zou me er vrijdag over bellen, wij waren daar dinsdag. Ik hoorde niks dus ging hem zelf bellen, niet te bereiken, geen enkel nr ook niet het algemene nr van het kantoor, ze namen niet op. Twee weken later ging Thierno erheen, de koffer was 'gemaakt', op zijn malinees, ze hadden een scheur genaaid, maar zo dat het vakje op de koffer niet meer openging.Mr Sanogo was er niet dus liet thierno de koffer daar achter. De hele onderkant was kapot, en daar hadden ze een soort rubber in gedaan.(waarschijnlijk gerepareerd voor z'on 2000cfa, is 3 euro) Thierno ging hier niet mee akkoord en wilde met mij  overleggen. Daarna werd het moeilijk, Mr Sanogo was ineens en voyage, en we konden niemand anders bereiken, er werd niet opgenomen.We zijn er nog eens heengegaan, maar de verantwoordelijke was er weer niet,..een gebed zonder eind..Uiteindelijk werd er deze week wel opgenomen door de secretaresse, en ik werd ik na een paar uur teruggebeld, met de mededeling dat ik 30 euro zou krijgen(ik had 75 gedeclareerd)) Dat waren de regels, en ook toen ik zei dat dat niet genoeg was om een nieuwe te kopen, bleef hij bij dat bedrag. We gaan nu volgende week weer op de valreep om het op te lossen, Mr Sanogo is weer terug...Zo gaan heel veel zaken...Gelukkig ook leuke dingen, ik ben gisteren bij Comatex een van de grote textiel fabrieken geweest en heb een van de ontwerpers geinterviewd en gefilmd voor Stories connect, het bedrijf in wording van Brigit en Jan, die van de stoffen weer blouses maken. Het bedrijf is begonnen in de jaren 60 en in 2001 in chinese handen gekomen, of half..Er werken 2000 mensen, ze maken de katoenen draden, weven de stoffen en bedrukken ze. Jan gaat alles wat ik film monteren tot een kort filmpje. Zij willen laten zien waar de stoffen vandaan komen, wie ze maken, en ook stukjes van het leven en de mensen in Mali. Vandaag ook de halfzus van Thierno gefilmd, zij heeft hier in Segou drie stoffen winkels, en ook nog een in Bamako, een echte commercant zoals ze zelf zegt. Morgen en overmorgen nog wat filmen in Segou bij de markt en de rivier, en ook op bezoek bij Monique, die hier woont en een reisbureau heeft. Verder heel veel schapen en handel, het offerfeest komt er weer aan maandag dus, tabaski zoals ze het hier noemen. Ik ga maar een beetje laat naar de 'grote' familie waar Thierno's moeder ook woont, daar staan al 3 schapen op hun noodlot te wachten..Ik hoef het niet te zien..Dinsdag weer terug naar Bamako, en dan hebben we nog 2 dagen om alles in te pakken en te arrangeren. Een andere neef van Thierno komt in het huis wonen, en die moeten we goed instrueren, want afgelopen jaar heeft hij niet veel zorg voor het huis gehad..Dit is het laatste verhaal voor dit jaar, er zijn er nog veel te vertellen, bv over het afval, mijn strijd tegen de plastic zakjes(verkopers pakken ze automatisch, horen vaak niet dat ik er geen wil) maar dat is voor een volgende keer.....